YÜNÜS EMRE: YARATILANI HOŞGÖR/YARATANDAN ÖTÜRÜ
Yüreği sevgiyle dolu bir halk adamı olan Yûnus Emre yaşamın anlamını şu güzel dizelerle anlatıyor:Gelin tanış olalım İşi kolay kılalım
Sevelim sevilelim Bu dünya kimseye kalmaz. Sevgi insanda birleştirici, bütünleştirici bir eğilim niteliğindedir. Sevginin amacı ölümsüz olana kavuşmak, bütünlüğe ulaşmaktır. Çünkü sevgi kendini başkasında, başkasını kendinde bulmaktır. Sevginin olmadığı yerde, öfke, kırgınlık, çözülme ve birbirinden kopukluk gibi olumsuz durumlar ortaya çıkar. Sevginin değerini yalnız seven bilir,
sevmek de bir bilgelik, bir olgunluk işidir. Yeterince aydınlanmamış, İlahî ışıktan yoksun kalmış bir gönülde sevginin yeri yoktur. Bütün varlık türlerini birbirine bağlayan, onları İlahî evrene yönelten sevgidir.Şimdi de Yûnus Emre’nin şu dörtlüğünü dinleyip sevgi dağıtımına şahitlik edelim.
Ben gelmedim dava için
Benim işim sevi için
Dostun evi gönüllerdir
Gönüller yapmaya geldim.
Kendini bilmenin sevgi dolu anlatımını da Yûnus Emre şu dizelerle dile getiriyor;
İlim ilim bilmektir
İlim kendin bilmektir
Sen kendini bilmezsen
Ya nice okumaktır.
Yûnus Emre, sevgiyi tüm varlıklara karşı duyulan bir yakınlık, bir eğilim diye anlar. Kısacası, şefkat, merhamet, müsam aha, sabır, tefekkür, sohbet, muhabbet gibi güzel hasletleri Yûnus Emre’de bulabiliriz. Sevgi ve hoşgörü anlayışı, Yûnus Emre’nin “Yaratılanı
hoş gör/Yaratandan ötürü” dizelerinde kendini bulmuştur.