denizlerdeki tuzun, deniz dibi volkanlarının yer katmanları arasındaki tuzları püskürtmesiyle beslenip arttığı söylenir. 1 litre deniz suyunda 27 gram tuz yani sodyum klorür bulunur. sofralarımızda kullandığımız tuz “tuzla” denilen ve deniz kıyılarında birbirinden setlerle ayrılmış tuz havzalarında elde edilir. deniz suyu, kıyıda açılan geniş ve sığ havuzlara sokulur. çamurluk adı verilen birinci havuzda suyun içindeki kum, çamur, kabuk ve alçı gibi yabancı maddeler çökelmeye bırakılır. buradan sırayla ikinci ve üçüncü havuzlara alınan temiz deniz suyu güneş altında buharlaşmaya bırakılır. buharlaşma sonucu havuzun dibinde yalnız tuz kalır. toplanan tuzlar temizlenir, elekten geçirilir, öğütülerek ufalanır ve kutulara konur.
soğuk iklimli ülkelerde ise tuz, deniz suyunun dondurulması ile elde edilir. deniz suyu donunca içindeki tuz molekülleri buzdan ayrılırlar. deniz suyunun yüzeyindeki buzlar toplanarak su yüzeyinin bir daha donması beklenir. böylece birkaç defa dondurulan su yüzeyindeki buzların tekrar tekrar toplanması sonucu tuzlar suyun dibine çökeltilmiş olur. tuz yönünden yoğunlaşmış bu deniz suları kaplara alınarak kaynatılır. bu eylem sonucu kapların dibinde kalan tuzlar toplanır.
Türkiye’de tuz kaynakları: ülkemizde tuz genellikle deniz suyunu buharlaştırma yoluyla elde edilir. Dünya’nın en yğksek nitelikli tuzları İzmir’deki Çamaltı tuzlasından elde edilir. Tuz gölünün doğu kıyısındaki Kaldırım ve Yavşan tuzlaları da yurdumuzun önemli tuz yataklarındandır.
ülkemizde kaya tuzu yatakları da vardır. en tanınmışı Hacıbektaş kaya tuzudur. ama bu çeşit tuzlar deniz suyundan elde edilenler kadar ince taneli ve sindirim yönünden yüksek nitelikte değildir.