Baba Tekeli İsyanı adıyla da bilinen Şahkulu İsyanı 1511 yılında II. Bayezid döneminde gerçekleşmiştir. Alevi Türkmenlerinin ezildiğini iddia ederek Osmanlı yönetiminden çıkıp Safevilerin yönetimi altına girilmesi gerektiğini savunan Şahkulu liderliğinde başlayan bu isyan İzmir, Manisa, Antalya, Mersin, Konya, Karaman, Kırşehir, Çorum, Yozgat, Tokat ve Amasya gibi geniş bir alana yayılmıştır.
Şeyh Bedrettin isyanından sonra Osmanlı Devleti’nde dini nitelikli diğer önemli bir isyan olan Şahkulu isyanının sebepleri şunlardır;
-vergi sistemindeki adaletsizlikle
-devlet yönetiminde Türkmenlerin dışlanması
-Şii olan Safeviler’in etki alanını genişletmek istemesi ve bu amaç için Anadfolu’da Şii propagandası yapması
oldukça geniş bir alana yayılan bu Kızılbaş ayaklanması Şahkulu’nun yakalanıp idam edilmesiyle bastırılmış oldu. Şahkulu İsyanı’nın sonuçları;
-Mezhep çatışmaları bu isyandan sonra arttı.
-Ege Bölgesindeki 15 bin Alevi, Mora’ya sürgün edildi
-Anadolu dağılma tehlikesi geçirdi
Bu isyanın doğu bölgelerine kadar yayılmış, doğudaki isyan o sırada şehzade olan Selim tarafından son derece kanlı bir biçimde bastırılmıştır. Öyle ki, resmi kaynaklara göre bu isyanın bastırılması sırasında 40 binden fazla Alevi öldürülmüştür. Gayriresmi rakamlara göre ise bu rakam 100 binin üzerindedir.