Osmanlı Devleti’nde toprak sistemi 3 ana gruptan oluşurdu; Miri Arazi, Mülk Arazi ve Vakıf Arazi. Bu topraklar da kendi içlerinde çeşitli bölümlere ayrılırdı;
A. MİRÎ ARAZİ: Bu toprakların mülkiyeti devlete aittir. Mirî toprakların başlıcaları şunlardır:
1. Havass-ı Hümayun Toprakları: bu toprakların gelirleri 
2. Paşmaklık: gelirleri padişahların kızlarına bırakılırdı.
3. Malikâne: hizmetleri karşılığında devlet adamlarına verilirdi.
4. Yurtluk ve Ocaklık: Fetih sırasında bazı kumandanlara, hizmetlerine karşılık olmak üzere verilen topraklardır.
5. Dirlik (Tımar)Toprakları
B. MÜLK ARAZİ: Bu toprakların mülkiyeti kişilere aittir. 2’ye ayrılır;
1. Öşri (öşür topraklar): Müslümanlara ait olan topraklardır. Bu topraklara sahip olan müslümanlar, topraklarını dilediği gibi kullanabilir, satabilir, miras bırakabilirlerdi. Ancak öşür vergisi öderlerdi.
2. Haraci topraklar: Gayrimüslimlere ait olan topraklardır. öşri topraklarda olduğu gibi gayrimüslimler de sahibi oldukları bu toprakları diledikleri gibi kullanabilirlerdi. Karşılığında harac-ı mukassem adındaki vergiyi öderlerdi.
C. VAKIF ARAZİ: Gelirleri kişiler ya da devlet tarafından hayır kurumlarına bırakılan topraklardı.