Kopenhag Kriterleri, 22 Haziran 1993 tarihinde Danimarka’nın başkenti Kopenhag’ta yapılan zirvede belirlenen, Avrupa Birliği’ne adaylık için başvuruda bulunan ülkelerin tam üyeliğe kabul edilmeleri için yerine getirmesi gereken koşulları ifade etmektedir. Buna göre Avrupa Birliği’ne üye olmak isteyen ülkelerin hukuk üstünlüğü, demokrasi, insan ve azınlık hakları, ekonomi gibi alanlarda yeterli seviyeye gelmiş olması gerekiyor.
Siyasi Kriterler
Kopenhag Kriterlerine göre AB’ye üyelik için gerekli siyasi koşullar şöyle;
-İstikrarlı bir demokrasinin var olması,
-Hukuk devleti olmak ve hukuk üstünlüğünün esas olması
-İnsan haklarına saygı,
-Azınlıkların korunması
bu maddelerden hareketle ülkelerin;
-çok partili demokratik bir sistem
-idam cezasının olmaması
-cinsiyet ya da ırk ayrımcılığının olmaması gerekmektedir.
Ekonomik Kriterler
Etkin bir piyasa ekonomisi gerekiyor. yani;
-Arz – talep dengesinin piyasa güçlerinin bağımsız bir şekilde karşılıklı etkileşimi ile kurulmuş olması,
-Ticaret kadar fiyatların da liberal olması
-Fiyat istikrarını içeren bir ekonomik istikrara ulaşılmış olması
-sürdürülebilir dış dengenin varlığı,
-Mali sektörün, tasarrufları üretim yatırımlarına yönlendirebilecek kadar iyi gelişmiş olması
-Alt yapı, eğitim ve araştırmayı içeren yeterli miktarda fiziki ve beşeri sermayenin olması,
-Firmaların teknolojiye uyum sağlama kapasitesinin bulunması gerekmektedir.
Topluluk Müktesebatına Uyum kriterleri
-Siyasi, ekonomik ve parasal birliğin amaçlarına uyma dahil olmak üzere üyelik yükümlülüklerini üstlenme kabiliyetine sahip olunması.
-AB’nin siyasi birlik ile ekonomik ve parasal birlik hedeflerini kabul etmek
AB’nin aldığı kararlara ve uyguladığı yasalara uyum sağlamak
-Gümrük Birliği, malların serbest dolaşımı, sermayenin serbest dolaşımı gibi ortaklık anlaşmaların da belirtilen şartlara uyum sağlaması,
-Topluluğun tarım, iletişim ve bilgi teknolojileri, çevre, ulaşım, enerji, taşımacılık, tüketici hakları, adalet ve içişleri, işgücü ve sosyal haklar, eğitim ve gençlik, vergilendirme, istatistik, bölgesel politikalar, genel dış ve güvenlik politikası gibi alanlardaki her türlü düzenlemesine uyum sağlanması