İbraniler sami ırkına mensupturlar. MÖ 1500’lerde Kudüs merkezli olmak üzere Filistin ve Lübnan çevresinde yaşamış olan bu kavim Hz. Musa döneminde birlik haline gelmişlerdir. Hz. Davud döneminde ise devletleşmişlerdir. Hz. Süleyman döneminde en parlak dönemini yaşayan İbraniler, bu dönemin ardından İsrail ve Yahudi devleti olmak üzere ikiye ayrılmışlardır. İsrail devletine Asurlular, Yahudi devletine ise Babilliler son vermiştir. yıkılmalarından sonra birkaç bin yıl sürgün hayatı yaşamışlardır.
İbraniler’in en önemli özellikleri dinsel alanda karşımıza çıkar. zira ibranilerin dini Yahudilik yani Musevilikti ve ilkçağın tek tanrılı dine inanan ilk kavmidir. kutsal kitapları ise Tevrat’tır. Yahudilik dini İbraniler için milli bir dindi. yahudilik dini etrafında milli birlik oluşturmalarından dolayı dünyada oldukça dağınık halde yaşamalarına rağmen dayanışma içinde olabilmişlerdir. bu durum ayrıca yahudilik dininin yayılmasını engellemişlerdir.
İbraniler asırlar boyunca sürgün hayatı yaşamışlar, ancak 20. yüzyıla gelindiğinde yani II. Dünya Savaşı’nın ardından İngiltere ve Amerika gibi devletlerin desteğiyle 1948 yılında Filistin’de İsrail Devleti kurulmuştur. Kudüs’te yer alan Mescid-i Aksa (Süleyman mabedi) yahudilerin en önemli eserlerindendir.