Hayvanların Kış Uykusu; Hangi Hayvanlar Kış Uykusuna Yatar?

Kış uykusu, kış mevsiminde yiyecek bulma zorluğuyla karşılaşan hayvanların açlığa dayanabilmelerini sağlar. Hayvanların kış uykusu cinslerine göre değişik özellikler gösterir.genel olarak ayı, porsuk, köstebek gibi hayvanlar için kış uykusu sadece derin ve uzun bir uykudur. Özel olarak bazı memelilerin (dağ sıçanı, kirpi, tarla sıçanı, yarasa gibi) vücutlarında değişmeler olur.

Kirpi: böcek yiyerek beslenen kirpi kış mevsiminde yiyecek bulamaz ve yuvasına girerek kış uykusuna dalar. Havaların ısınmaya başlamasıyla uykusundan uyanır ve üzerindeki uyuşukluğu üzerinden atarak bir süre sonra normal hayatına döner

Dağ sıçanları: kış mevsimini toprağın 2-3 m. Altında açtıkları çukurlarda on-onbeş tanesi bir arada uyuyarak geçirir. Bu yatakhaneyi yazdan hazırlamışlar, altını da samanla doldurmuşlardır. Kış uykusuna yatan dağ sıçanının kalbi o kadar yavaş atar ki fark edilmez bile. Yaz başında uyandığında aşırı derecede zayıflamış olur. kış uykusundayken, yazdan vücuduna depo ettiği fazla yağları harcar. Bunun için hayvanlar kış uykusuna yatmadan önce ellerinden geldiği kadar çok şişmanlamaya çalışırlar.

Yarasa: kış uykusundayken sıfırın altındaki soğuğa dayanabilen tek memeli hayvandır. Isı, ışık ya da ses etkisiyle çok çabuk uyanan yarasa, uzun kış uykusunda kendisini tehlikelere karşı kolayca koruyabilir.

Yedi-uyuklayan: fındık faresine benzeyen yedi uyuklayanlar, hayvanlar aleminin en uykucusudur. Kış uykusuna yatarken top gibi olur ve çok derin uyur. Yaz sonuna doğru bütün gücüyle çalışmaya, yiyecek toplamaya başlar. Ağaç kovuğundaki yuvasına meşe palamudu, ceviz ve kozalak tohumlarını çok sayıda depo eder. Topladığı bu besinleri nisan ayında uyandığı zaman yer.

Sincap: aylarca süren kış uykusuna yatmazlar. Fındık, fıstık, ceviz gibi yiyeceklerle beslendikleri için sincabın yiyecek bulma şansı diğer hayvanlarınkinden daha çoktur. Sabahları yuvasından çıkar, bulabildiği yiyeceği yedikten sonra hemen yuvasına döner ve uyur.

Yılan: engerek yılanlarının yirmi otuz tanesi bir arada, toprağın altındaki çukurlarda, birbirlerine sarılarak uyurlar.

Kertenkele: kışın toprağın içindeki oyuklara saklanırlar ancak havalar soğumadıkça uykuya dalmaz.

Kurbağa: su birikintilerinin, göllerin kıyılarındaki çamurlara gömülüp kış uykusuna yatarlar.

Salyangoz: kış uykusuna yatmadan önce taş diplerinde kendine güvenli bir yer bulur. Sonra kabuğunun ağzını perde gibi bir organla kaplar.