Eski çağlarda birçok toplumda, en büyük amaçlardan biri gençleri her alanda eğitmekti. Eski Yunanlılar da eğitime ayrı bir önem veriyordu. Yunan şehir devletlerinin en güçlülerinden Atina ve Sparta dışarıdan gelen saldırılara karşı birlik olsalar da kendi içlerinde ayrı yönetim ve eğitim sistemleri vardı. örneğin Atinalılar eğitimde sanat ve edebiyata önem verirken Spartalılar ise beden eğitim ve askerliği ön planda tutmaktaydı.
Sparta’da Eğitim: Sparta’da eğitimden devlet sorumluydu. ilk bir kaç yıl ailesinin yanında büyüyen çocuk daha sonra gittikçe sertleşen, disiplinli bir eğitimden geçerdi. çocuk, yemek seçmemeye, dayanıklı olmaya, ağlama ve inatçılık gibi zayıflık belirtisi huylarından vazgeçmeye alıştırılırdı. yedi yaşına gelince ailesinin yanından alınarak devlete teslim edilirdi.
özel tugaylara alınan çocuklar mangalara ayrılırlar ve içlerinden en güçlüleri bu mangalara komuta ederdi.
on sekiz yaşına kadar beden eğitim, avlanma konularında eğitilirler, okuma yazma öğrenirler, ünlü ozanların savaş ve vatan konulu şiirlerini ezberlerlerdi.
onsekiz-yirmi yaş arası gençler sadece askerlik eğitim görürler ve silah kullanma sanatını öğrenirlerdi. yirmi yaşına gelince genç Spartalı artık her türlü savaşa katılabilecek yiğit bir savaşçı olurdu. bundan sonra otuz yaşına kadar her çağırılışta devletin hizmetine koşacak olan gönüllü bir asker sayılırdı.
Atina’da Eğitim: Sparta’nın aksine çocuğu yetiştirme görevi ailenindi. edebiyat, müzik, beden eğitimi gibi alanlarda eğitim alırlardı.
Atinalılar yedi yaşında okula başlar, okuma, yazma hesap yapmayı öğrenirlerdi. müzik ise eski Yunan’da her türlü eğitimin ve bütün uygarlığın temeli sayılırdı.
yirmi yaşına gelen Atinalı siyasal hayata katılmaya hak kazanırdı. bunun için öncelikle devlete bağlılık yemini ederdi.
kızlar ise özel yurtlarda kalırlar, dikiş dikmeyi, dans etmeyi ve müzik aleti çalmayı öğrenirlerdi.