Ahmet Cevdet Paşa kimdir? Hangi dönemde yaşamıştır? Nasıl bir tarihçidir?

Cevdet Paşa, şimdi sınırlarımız dışında kalan Lofça kasabasında dünyaya geldi. Hacı İsmail Ağa’nın oğludur. Lofça’da mahalle mektebinden sonra,öğretimini daha iyi yapabilmek için, 1839’da İstanbul’a gelerek medreseye girmiştir. Medreseyi bitirip müderris olduktan sonra, Farsça ve Fransızca öğrendi. Matematik, felsefe, kozmografya (astronomi) bilimleri üzerinde çalıştı, kendisini yetiştirdi.

Cevdet Paşa, bilim adamı olarak yetişmek istiyordu. Fakat çevresi

politikacılarla dolu idi. Çoğu yetenekli insanın denediği gibi, şiirler yazmaya başladı. Yazdığı şiirleri kendisine gösterdiği Fehim Efendi, kendisine “Cevdet” takma adını verdi. O zamana kadar Ahmet olan Cevdet Paşa, ondan sonra Ahmet Cevdet oldu.

Ahmet Cevdet Efendi, zamanının en ünlü kişileri olan Büyük Reşit Paşa, Ali ve Fuat paşalarla tanıştı. Reşit Paşa’nın yanında geçirdiği 15 yıl, her bakımdan gelişmesine yardım etmiştir. Bu dönemde Ahmet Cevdet Efendi, idare ve politika hayatına kaymaya başladı. İlk görevi, Bükreş’te bulunan Fuat Bey (Paşa)’in yanında yardımcılık oldu. Bükreş dönüşü Fuat Bey’le birlikte Bursa’ya geldiler ve burada bir süre dinlendiler. Kaldıkları kısa sûre içinde, “Kavaid-i Osmaniye” adlı bir eseri ortaya koymuşlardı. Bu Osmanlı dilinin grameri, bundan sonra yazılan bütün gramerlere kaynaklık ve örneklik etmiştir.

“Darülmuallimîn” okuluna müdür atandı. Aynı zamanda “Maarif Meclisi” üyeliğine getirildi. Özellikle bu meclisin derlenip toparlanmasına çalıştı ve çalışmalarıyla dikkatleri üzerinde topladı. Özellikle, Maarif Meclisi üyesi olarak ‘Encümen-i Daniş’in kurulmasında büyük emeği geçti ve bu encümene üye seçildi.

Encümenin kurulması sebebi, tarihimizi derleyip toplamak, sanat hayatımızı düzenleyip canlandırmak gibi işler idi. Encümen, Ahmet Cevdet Efendi’ye 1774-1826 yılları arasındaki olayları yazmak görevini verdi, önceleri, bu eser, birlikte yazılacaktı. Fakat öteki üyelerin kaytarmaları nedeniyle Ahmet Cevdet Efendi’ye bırakıldı. Bugün Cevdet Tarihi adıyla bildiğimiz 12 ciltlik eser bu çalışmaların sonucudur.

Ahmet Cevdet Efendi’nin, İbni Haldun’un tarih felsefesine ve Naima’nın bu felsefeye bağlı görüşüne önem vererek, yazdığı tarih, yalnız belli bir çağın sağlam belgelere bağlı tarih çalışması değil, aynı zamanda Osmanlı devlet felsefesinin çeşitli devlet adamları elinde nasıl uygulandığının çok dikkatli bir açıklamasıdır. Batı toplumları ile Doğu toplumlarının birbirinden farklı toplumlar olduğu, Cevdet Paşa’dan önce de fark edilmiş ise de, Cevdet Paşa, bu farkın, sınıflı toplumdan geldiğini açıklayan ilk fikir adamımız olmuştur.

Cevdet Paşa, Kırım Savaşı sırasında üç cildini tamamladığı tarihini padişaha sunmuş ve Saray Vakanüvisliği’ne atanmıştır (2 şubat 1855). Bu görev üstünde kalmak şartıyla önce “Meclis-i Ali-î Tanzimat’a üye atanmış, sonradan Meclis-i Vâlâ”ya üye olmuştur. Cevdet Paşa, her gönderildiği yerde iyi hizmet veren bir insandı. Ahmet Cevdet Paşa, İşkodra karışıklıklarının bastırılması, Kozan İsyanı’nın söndürülmesi, Bosna- Hersek müfettişliği gibi önemli görevlerde başarı ile iş gördükten sonra, 1868’de Adliye Nazırlığı’na getirilmiş ve kendisine paşalık tevcih edilmiştir. Bir ara Halep ve Bursa valiliği de yapmıştır. Cevdet Paşa, üç defa Maarif Nazırı, 5 defa Adliye, 2 defa Evkaf, birer defa Dahiliye, Ticaret ve Ziraat nazırlığı yapmıştır. Ayrıca, Şûra-yı devlet Reisliği’nde de bulundu. Bunca hizmet sırasında, eser vermeyi ihmal etmemiş, 12 ciltlik Cevdet Tarihi’nden başka, dinlerin ve peygamberlerin tarihini “Kısas-ı Enbiya” adı altında yazıp yayınlamıştır.

Son olarak “Meclis-i Has” üyeliğine getirildi ve burada ölünceye kadar bilimsel çalışmalarını sürdürdü (25 mayıs 1895). “Tezakir-i Cevdet”, tarih çalışmaları sırasında tuttuğu notlar olup, bunlar yeniden gözden geçirilmiş ve tasnif edilerek 4 cilt halinde yayınlanmıştır. Bunlar daha çok Tanzimat döneminde Osmanlı İmparatorluğu’nun toplum yapısını belirleyen notlardır. “Maruzat” II. Abdülhamit’e sunduğu bilgileri içerir. Son zamanlarda tamamı yayınlanmıştır.

Baş eserlerinden biri de “Mecelle”dir. Sağlam bir dille kaleme alınan İslâm hukukunun Medenî Kanun’a karşılık olan bölümü, Cevdet Paşa’nm en büyük eserlerinden biri sayılır. 50 yıl kadar Osmanlı ülkesinde ve Medenî Kanun yayınlanana kadar Türkiye Cumhuriyeti mahkemelerinde kanun olarak uygulanmıştır. Mecelle’nin bazı düsturları bugün de hukukumuzda yaşamaktadır. “Mani, zail olunca, memnu avdet eder”, “Bir işten maksat ne ise, hüküm ona göredir”, “Alması memnu olan bir şeyin vermesi dahi memnudur”, “Kişi, ikrarıyla ilzam olunur”, “Sakile bir söz isnat olunmaz”, “Zan ile yakîn (tam bilme) hasıl olmaz.”

Türkler programından